Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
çalışıb-vuruşmaq — f. Çox çalışmaq, həddən artıq zəhmət çəkmək. Çalışıb vuruşub ev tikmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qılınc — is. 1. Xəncərdən böyük, əyri və ya düz, bir ağızlı kəsər silah. İti qılınc. – Qılınc yarası gedər, dil yarası getməz. (Ata. sözü). Onun başının üstündən divarda . . qotazlı bir qılınc, qalxan, yay və sadaq asılmışdı. M. Rz.. Qılınc kimi – çox… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlbəyaxa — 1. is. Şiddətli dava, vuruşma; mübarizə. <Kərim> bilirdi ki, əlbəyaxa vaxtı dəmadəm yaxınlaşır. S. R.. Mən bu qara xəyallarla əlbəyaxa ikən, birdən, deyəsən, gözümə bir işıltı dəydi, yox oldu, yenə göründü. M. Rz.. Əlbəyaxa olmaq – bərk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irişmağ — I (Quba, Meğri) 1. b a x idəşmax 2. vuruşmaq, dalaşmaq II (Xaçmaz, Quba) yersiz, şitşit gülmək. – Adamun üzünə baxıb irişmə (Xaçmaz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağaclaşmaq — 1. qarş. Bir birini ağacla vurmaq, ağacla vuruşmaq. 2. f. Ağac kimi bərkimək, sərtləşmək. <Bitkinin> toxumları yetişəndə qozaları ağaclaşır və ya giləmeyvə şəklini alaraq ətlənir. H. Qədirov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atışmaq — qarş. 1. Qarşı qarşıya durub, bir birinə güllə atmaq. <Mahmud:> Bəy də beş on nökərləri ilə bir daldaya girib camaatla atışır. Ə. H.. Adamlar həmişə qorxurdular ki, bu saat <qoçular> atışacaq və arada yoldan keçən təqsirsiz adamlara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğuşmaq — qarş. 1. Bir birini qapmaq. İtlər boğuşurlar. – İt itlə boğuşdu, yolçuya fürsət düşdü. (Ata. sözü). 2. Dalaşmaq, savaşmaq, vuruşmaq, dava etmək. Küçədə uşaqlar boğuşurdular. – Ayı bir müddət onlar ilə boğuşandan sonra, mağaradan sıçrayıb çıxdı. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
burunlaşmaq — qarş. Döyüşmək, vuruşmaq, dalaşmaq, sözləşmək. Qarı bizdən uzaqlaşdı, bir çoxları ilə burunlaşdı. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cidal — is. <ər.> Dava, döyüş, qovğa, vuruş (çox zaman cəng cidal şəklində işlədilir). Əcəl köynəyini geyib əynimə; Cəng cidalın güzarına gəlmişəm. «Koroğlu». Dönər günəşin atəşə, saç qərbə, şimalə; Topla nə gücün varsa, giriş qəti cidalə. C. C..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəng — 1. is. <ər.> köhn. Dava, müharibə, vuruş, döyüş. Ağız açıb göylər belə heyran qaldı bu cəngə! S. Rüst.. Cəng etmək – müharibə etmək, vuruşmaq, döyüşmək. Dördüncü otağın divarlarında Şahnamədə yazılan İranın qədim pəhləvanlarının və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
